Innerlijke stemmetjes, wat kunnen ze veel invloed hebben in ons leven. Nee, beter gezegd: wat kunnen wij ze veel invloed geven in ons leven! Vooral wij vrouwen zijn daar o zo goed in. ‘Wat doe je dat toch goed.’ ‘Wat heb ik leuk haar.’ ‘Wat boffen de kinderen met zo’n liefdevolle moeder.’ Dat fluisteren we onszelf de hele dag in, toch? Eh… o nee, dat ging over die moeder van school die duizend dingen tegelijk goed lijkt te kunnen doen, en er altijd zo fris en fruitig uitziet, en over de buurvrouw van wie die kinderen zo goed luisteren.

Neem dan jezelf, met wallen onder je ogen waarvoor geen dijkbewaking meer nodig is en met geregeld de handen in je ontplofte haren omdat je niet meer weet hoe je de boel thuis in het gareel moet krijgen. Want nee, het zijn over het algemeen geen complimentjes die wij onszelf influisteren. Daar werd ik me ook weer van bewust in de afgelopen weken.

Uit je comfortzone

Ik deed namelijk mee met Praise United, een projectkoor onder de enthousiaste leiding van Martin Brand en Henk Doest. Ongeveer honderd koorleden, vier weken om de liederen te oefenen en dan de bühne op! Supermooi om mee te doen. Ik mocht ook een solo zingen. ‘Hup, uit je comfortzone en ervoor gaan!’ Dat was mijn motto, waar ik vol goede moed mee begon.

Maar gaandeweg betrapte ik mijzelf op negatieve gedachten. ‘Jij, een solo? Anderen zijn echt veel beter en meer ervaren.’ ‘Het gaat vast mis.’ ‘Ze denken straks nog dat je kapsones hebt’ en zo kan ik nog wel even doorgaan. Wat een strijd kan zich afspelen in onze gedachten. Wat kunnen we onszelf daarmee in de weg zitten. En niet alleen onszelf, ook het plan dat God met ons heeft. Herkenbaar?

Zijn zalfolie

Philip Keller schrijft in het prachtige boekje Hoe een herder psalm 23 ziet over zogenaamde neusvliegen waar schapen in het Midden-Oosten last van hebben. Deze vliegen kruipen via de neus in de kop om zich te nestelen, waarna de schapen ondraaglijke jeuk en pijn krijgen. Ze raken in paniek, gaan met hun kop bonken en kunnen zodoende sterven. Om de vliegen te weren, smeert de herder de kop van het schaap in met een mengsel op basis van olie, zodat de schapen weer rust krijgen. Zo krijgt ‘Gij zalft mijn hoofd met olie’ een diepere betekenis.

We hebben dagelijks Zijn zalfolie nodig om te zorgen dat onze neusvliegen (negatieve gedachten) zich niet in ons hoofd kunnen nestelen. Wat een zegen dat God ons (vrouwen) hierbij kan helpen en de leugens in ons hoofd kan vervangen door Zijn waarheid en rust. Want, lieve vrouw, Hij vindt jou de moeite waard en je bent kostbaar in Zijn ogen.

Ga niet wegen

De solo ging niet mis, mensen zeiden ervan genoten te hebben. Zelf kon ik wel wat dingen opnoemen die niet gingen zoals ik wilde. Maar iemand zei mij na afloop iets waardevols: ‘Ga niet wegen, maar ga het vieren!’ Zo waar en zo belangrijk. Dat is wat ik jou ook mee wil geven. Ga het leven vieren en focus niet op wat allemaal beter en anders kan. Laat het goede niet roven door ‘de kaalvreter’. Dat is wat de duivel wil en waarmee je jezelf in gedachten gevangen houdt. In Hem weten we wie we zijn, en in Hem mogen we leven in vrijheid. Met vallen en opstaan, maar in Zijn kracht en waarheid. Kijk niet naar de ander of naar je tekortkomingen, maar naar jezelf door Zijn liefdevolle ogen.

Dus: haal die slingers maar alvast voor de dag. Je hebt wat te vieren! Ik heb ze in gedachten al opgehangen…