15 april 2020 geplaatst op puurvandaag.nl

Wie in de beschutting van de Allerhoogste woont
en overnacht in de schaduw van de Ontzagwekkende,
zegt tegen de HEER: ‘Mijn toevlucht, mijn vesting,
mijn God, op u vertrouw ik.”( Psalm 91:1-2, NBV)

Wat leven we in een bizarre tijd. Ik weet niet hoe de afgelopen tijd voor jou is verlopen. De kinderen thuis, thuis werken, niet meer bij je ouders of opa en oma op bezoek, over elkaar heen buitelende, angstaanjagende nieuwsberichten en maatregelen. Op sommige momenten vloog het me echt even naar de keel. Ik zei op een bepaald moment tegen mijn man: “Ik zou wel in een soort hol willen kruipen en pas weer naar buiten komen als dit allemaal voorbij is”. Niet erg heldhaftig, ik geef het toe.

Maar het gaf aan hoe klein en zwak ik me op dat moment voelde en hoe de onzekerheid en angst je kan verlammen. Gelukkig mogen we juist op zulke momenten van zwakte weten dat we door Hem wel de kracht krijgen om door te gaan, om hoop te brengen in een wereld vol angst. We mogen getuigen van Hem die almachtig is en deze hele wereld in een oogwenk stilzet. 

Niet bang

Psalm 91 is een prachtige psalm waarin beschreven wordt dat we niet bang hoeven te worden voor plagen en de dood, want Hij is onze toevlucht en vesting en Hij zal in de benauwdheid bij ons zijn. Ik geloof niet dat het corona virus christenen niet kan treffen. Maar ik geloof wel dat deze psalm wil zeggen dat we niet zijn overgeleverd aan domme pech of statistieken. Ons leven is in Zijn hand en er gebeurt niets buiten Zijn wil om. Daar mogen we rust en kracht in vinden. 

In vers 14 staat: “Ik zal hem in een veilige vesting zetten want Hij kent mijn naam”. 

Een vesting was vroeger niet alleen een beschermde stad ter verdediging van de eigen inwoners, maar een vesting lag ook op een strategische plek om georganiseerde legers aan te kunnen vallen. Vaak moesten oude muren gesloopt worden. Ook vroeg een vesting veel  onderhoud. Onregelmatigheden en verzakkingen moesten worden opgevuld, hout jaarlijks geverfd, sloten gesmeerd met olie.

Er mocht geen onkruid op de walgangen en in de bermen staan, alles moest goed begaanbaar blijven. Alle planten in de gracht moesten met wortel en al uitgeroeid worden. En wekelijks moesten de vestingstad grondig gereinigd worden. Alles was erop gericht om klaar te zijn voor de strijd. 

Schuilen

God is als een reine en veilige vesting voor ons! Hij is volmaakt en almachtig. We mogen bij Hem schuilen. Daarnaast wil Hij het “onkruid” dat onze paadjes heeft  overwoekerd weg doen uit ons leven. De huidige situatie zet de hele wereld, en ook ons als christenen stil. Waar draait het om in het leven? Benut deze tijd ook om je te bezinnen. Wat is het belangrijkste (geweest) in jouw leven? Misschien moeten oude muren (zekerheden) waarachter je eerder ongemerkt je toevlucht zocht, verwijderd worden, zodat Hij er een nieuw fundament kan plaatsen.

Laten we schuilen bij Hem, maar ons tegelijkertijd grondig laten reinigen van alles wat ons in dit leven heeft verontreinigd. Zo mogen we in deze bijzondere tijd toeleven naar Pasen en Jezus danken voor Zijn offer voor ons. Alleen dan zijn we klaar voor de strijd die ons te wachten staat. Want het is niet de bedoeling dat we ongezien wegkruipen in een soort holletje totdat de strijd voorbij is, zoals ik even wenste. Nee, we mogen schuilen binnen de muren van Zijn vesting, maar vanuit die schuilplaats moeten we klaar zijn voor de strijd!

Hou vol

Dan kunnen we in Zijn kracht een leger vormen en doen wat Hij van ons vraagt. We mogen een boodschap van Zijn liefde en hoop brengen aan deze wereld. Of dat nu als verpleegster is, als postbezorger, als ouder thuis bij de kinderen, als behulpzame buurvrouw of als biddende grootouder. In Zijn kracht mogen we nieuwe moed en rust vinden en omzien naar de mensen om ons heen. Hou vol en ga met Hem!